انتظار

امتحانم می کنی بی آنکه من بدانم.....

 بی آنکه من متوجه امتحانت شوم......

و من غرق می شوم در امتحانت، آنقدر که یادم میروم کسی هم هست که تو را به اندازه ی تک تک مولکولها،سلولها نه اصلا بگذار بگویم تو را به اندازه ی تک تک قطعات وجودت دوست دارد 

همانکه تمام فرشته هایش برای آمدنت به دنیای حقیق بر تو سجده کردند

همانکه همیشه و همه وقت پیش توست اما تو.....

اما تو خوب می دانی؛

میدانی که پاهایم سست و دستانم ناتوانند در برابر امتحاناتت...

تو خوب میدانی من تمام امتحاناتت را یا تک ضرب رد شده ام و یا تک ماده یشان کرده ام:)

معبودا بگذر از بنده ای که تحمل امتحانات سختت را ندارد، بگذر از بنده ای که تا به رویش بخندی پرو می شود، بگذر از بنده ای که طبق معمول در پیچ و خم های زندگی یادش می رود که کسی آن بالا بالا ها منتظرش هست.....هر روز و هر ساعت.... 

و این انتظار چقدر زیباست